تاثیر موسیقی درمانی بر خلاقیت [دانش آموزان] معلول جسمی [حرکتی در مدارس استثنایی دولتی دخترانه شهر تهران] در سال 1392

متخصصان معتقدند نیروی انسانی هوشمند و خلاق، شرط اساسی پیشرفت جامعه و دستیابی به بهره وری پایدار می باشد. به همین جهت پرورش خلاقیت، مدت هاست در دستور کار نظام های آموزشی قرار گرفته است. پژوهش حاضر شبه تجربی به روش پیش آزمون و پس آزمون و با هدف بررسی تاثیر موسیقی درمانی برخلاقیت 29 دانش آموزان کلاس ششم دبستان با معلولیت جسمی حرکتی مشغول به تحصیل در مدارس استثنایی دولتی دخترانه شهر تهران انجام گرفت. ابتدا اهداف و روش پژوهش به واحد های پژوهش و معلمین آنها ارائه گردید و سپس اطلاعات جمعیت شناسی کلیه نمونه ها و نتایچ آزمون خلاقیت تورنس در فرم اطلاعاتی وارد شد. مداخله شامل پخش موسیقی کلاسیک (براساس انتخاب نشر توسعه فرهنگ و روانشناسی تهران و با تایید وزارت ارشاد) در کلاس نقاشی، هنر و ورزش در مراکز تحت بررسی برای مدت یک ماه؛ هر هفته دو جلسه 30 دقیقه ای بود. مجددا بعد از آن آزمون خلاقیت تورنس از افراد مورد نظر کسب گردید و نتایج اثر موسیقی درمانی بر خلاقیت دانش آموزان معلول جسمی در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شد. نتایج امتیازبندی میزان خلاقیت براساس نرم آزمون تورنس بیانگر آن بود که قبل از مداخله، 12 دانش آموز (4/41%) خلاقیت بسیار کم، 12 دانش آموز (4/41%) خلاقیت کم، 4 دانش آموز (8/13%) خلاقیت متوسط و یک نفر (4/3%) خلاقیت بسیار زیاد داشتند. بعد از موسیقی درمانی، 2 دانش آموز (9/6%) خلاقیت بسیار کم، 15 دانش آموز (7/51%) خلاقیت کم، 5 دانش آموز (2/17%) خلاقیت متوسط، 6 دانش آموز (7/20%) خلاقیت زیاد و یک نفر (4/3%) خلاقیت بسیار زیاد داشتند. گوش دادن به موسیقی کلاسیک در ایجاد تمرکز موثر است و تمرکز مداوم بر هدف های یادگیری دانش آموزان و تمرکز بر آموزش، برخلاقیت دانش آموزان تاثیر دارد.